Swing in Wespelaar is toe aan zijn 29ste opeenvolgende editie. Blues For The People, is ieder jaar in augustus een belangrijk rendez-vous voor alle blues liefhebbers. Het programma van dit jaar was vooral een programma van “verrassingen” en uiteenlopende genres. De headliner op vrijdag was Mike Wheeler, een erg gewaardeerd Chicagobluesmuzikant. Wij maakten met hem een afspraak en stelden hem enkele vragen…

Hier is eerst (kort) zijn levensverhaal. In 2001 richtte singer-songwriter / gitarist Mike Wheeler de Mike Wheeler Band op. Voorheen speelde hij zelf als sideman o.a. met Lovie Lee (Muddy Waters, Lovie Lee Band).

The Wheeler Band bestaat verder uit  keyboardspeler Brian James, bassist Larry Williams en drummer Cleo Cole. In 2003 debuteerde de MWB met een titelloos album en in 2012 brachten ze het veelzeggende “Self Made Man” uit. Recent verscheen, opnieuw bij Delmark, zijn derde studio album “Turn Up!!”. Het is een album met twaalf originele en één “Little” Milton Campbell nummer (”That’s What Love Will Make You Do”). 

Mr. Mike Wheeler, welkom in België! Bedankt dat je wat tijd voor Rootstime hebt willen vrijmaken.

Mr Wheeler, veel mensen kennen je als sideman in verschillende bands als (Ik noem er losweg enkele…) Cadillac Dave & the Chicago Hot Rots, Nellie “Tiger” Travis, Lovie Lee, Jimmy Johnson, Demetria Taylor, Big Ray & the Chicago Most Wanted en Big James & the Chicago Playboys…

In 2001 besloot je echter om je eigen band, The Mike Wheeler Band, op te richten. Wat was het dat je dit besluit deed nemen?

Cool shirt!...

(Voor Mike antwoord geeft op mijn vraag, vraagt hij naar het T-shirt, dat we als Rootstime medewerkers als promo voor het Swing Festival jaarlijks dragen. Zijn naam staat er ook op en hij vraagt of hij zo’n T-shirt kan krijgen?… Na e.e.a. geregeld en afgesproken te hebben, kan het interview starten…)

In 2001, startte ik met mijn eigen Mike Wheeler Band, dat klopt.
De hoofdreden was de volgende. Wanneer je met andere muzikanten in een band speelt, kan je in iedere show maar enkele van je eigen nummers spelen. Ik had toen zelf al veel songs en wou er nog schrijven. Ik wou die kunnen brengen met een eigen band, vandaar…

Ben je geboren / was je voorbestemd, om muzikant te worden?

(Zonder twijfelen) Geboren, ja, heel zeker om muzikant te worden!
Voorbestemd?
Niemand in mijn familie was muzikant of speelde een instrument. Toen ik nog jong was, draaide mijn moeder thuis altijd platen. Ik hoorde altijd wat ze draaide. Muziek sprak me aan. Toen al wist ik dat ik een muzikant wou worden.
Ik heb nog even in een hospital, een andere job gedaan.

Als ik naar je albums luister, hoor ik meerdere stijlen. Een mix van soul, funk en jazz. Hoe zou je zelf je stijl omschrijven?

Principieel zijn we een blues band, maar we spelen ook andere dingen. We spelen altijd wat we voelen. (Gelach)

Je éérste solo album kwam uit in 2003 en in 2012 bracht je (als label debuut) bij Delmark het album “Self Made Man” uit. Wat wou je met deze veelzeggende titel zeggen?

Klopt. Toen (in 2003) mijn éérste (titelloos solo) album verscheen, voelde het alsof het een album was van een artiest die niet gelukkig was. Vanaf 2010 ben ik me meer gaan focussen op mijn band en mijn eigen songs.

“Self Made Man” uit 2012 was het verhaal van een artiest, die het zelf heeft moeten waarmaken en die fier was over wat hij bereikt had. De songs gaan over een man die, door zijn eigen schuld, problemen had.

In het titel nummer zing je “I’m a self-made man / And I made myself have the blues…” Bedoel je dat iedereen zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen toestand?

Laat me beginnen met te zeggen, dat het nummer niet gaat over mezelf.
In het nummer zing ik over een man, die een mooie vriendin had, maar die niet kon beslissen o.w.v. de andere vrouwen en, die het zichzelf heel moeilijk maakt. The blues, you know!...

Je meest recente album kreeg de titel “Turn Up!”. Ook o.w.v. een bepaalde bedoeling?

In de States waar ik leef, gebruikt men de uitdrukking “Turn Up!” vaak. Wat zoveel betekent als “Have a good time!” Op het album, in de titel song, zing ik over de goede tijd, die ik heb als ik bij de vrouw ben, van wie ik hou. 

Ik schreef in mijn review voor Rootstime (over “Turn Up!”): “An exciting funky R&B album…” Ga je daarmee akkoord, of wat zou je er zelf nog aan toevoegen?...

Toevoegen? Niets, want dit dekt de lading vrij goed. De nummers zijn alle verschillend en je kan inderdaad meerdere stijlen horen. De beschrijving is erg goed!

Alle nummers zijn originele Mike Wheeler nummers, behaIve ”That’s What Love Will Make You Do”, de “Little” Milton Campbell klassieker. Vanwaar deze keuze?

Eerst dit. Mijn moeder draaide toen ik jong was, veel “Little” Milton Campbell songs en ik ben altijd een grote fan van hem geweest. Ik bracht het nummer al in 2001 uit op mijn éérste album. Tijdens onze shows, houden veel mensen van het nummer en van de bas solo van Larry Williams. We namen het nummer  opnieuw op de bas solo van Williams.  

Je bent al meer dan dertig jaar een Chicago blues muzikant. Is er veel veranderd in al die jaren?

Ja, heel zeker. Veel van de grote Chicago artiesten zijn er niet meer, zijn verdwenen. Er blijven er nog maar enkele over. (Hij denkt even na en noemt) “The great” Jimmy Johnson (87 jaar!), “the great” Eddie Shaw (79 jaar!)… Van hen hebben we alles geleerd. Zij legden de basis, de roots. Hen mogen we niet vergeten.
Nu is de muziek meer dansbaar geworden. Wij volgen ook die weg, wij doen hetzelfde. Wij brengen wat het publiek van ons verwacht. Wij willen ze zien dansen. Je moet als band flexibel zijn en kunnen inspelen op de vraag. 

Je reist erg veel. Hoe verschillend is Europa t.o.v. de States?

Onlangs hebben we veel in Chicago gespeeld, maar ja, we reizen veel.
Ja, er zijn duidelijke verschillen tussen Europa en de States. Het Europese publiek is beter geïnformeerd. Zij weten wie je bent en ze kennen je repertoire. Zij willen “alles” horen wat je al uitgebracht hebt.
In de States is het anders. Iedereen kan ons iedere dag horen. In Chicago hoor je altijd muziek.  

Zijn er voldoende jonge artiesten om voor de opvolging te zorgen? Aan wie denk je dan (namen?)

Ja, dat denk ik wel.
Mijn kleinzoon, Chico, hij is drie jaar, hij houdt al van de blues… Hij wil al gitaar spelen.
Namen? Christone “Kingfish” Ingram, een jonge bluesgitarist, (hij is geboren in 1999 en is pas 17 jaar!). Jeremiah Rodgers, uit Chicago… Quinn Sullivan uit New Bedford… De  17 jarige (roodharige) protégé van Buddy Guy… 

Heb je ook zo iets als een muzikale “bucket list”? Dingen die je nog zou willen doen?

Neen. Ik denk anders…
Alles wat ik wou doen, doe ik nu. Ik reis rond in de wereld, ik speel mijn muziek en de artiesten die ik wou ontmoeten, ben ik al eens tegen gekomen…
Er blijft enkel nog Eric Clapton…

Zou je alles nog opnieuw doen?

Zeker weten!  Ik hou van muziek en kan me niet inbeelden dat ik iets anders zou willen doen…     

Wat heb je door je muziek over jezelf geleerd?

Een ding dat ik geleerd heb is “determination” (vastberadenheid, besluitendheid).
Toen ik begon, kon ik geen noot spelen Ik deed veel inspanningen en luisterde veel naar anderen. Ik leerde veel. Ik leerde wat ik wou doen, wat ik wou worden…  Mijn “determination”. 

Vertel ons wat meer over de show van vanavond? De set list, de line-up…

Ik gebruik nooit een set list. Mijn setlist zit in mijn hoofd. Ik speel meestal wat er in me op komt. Mijn band weet dat.
Ik ben tevreden als het publiek tevreden is, de band tevreden is…

Plannen? We komen in november, voor een blues festival, terug naar Schoten, naar België…
Een nieuw album? Néén, momenteel zijn er géén plannen…

Mr. Mike Wheeler, that were my questions. Thank you again for your time & Thank you for your music!

Eric Schuurmans

meer foto's

ROOTSTIME UNPLUGGED